วันศุกร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2553

กฎหมาย-ความเกลียดชัง Rwanda

นิ่งเสียปลอดภัยกว่า:  
ผลกระทบที่เสียวสันหลังของกฎหมายราวันดาว่าด้วย
อุดมการณ์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ และ ลัทธิการแบ่งพรรคแบ่งพวก


กฎหมายราวันดาว่าด้วย อุดมการณ์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ “genocide ideology” และ ลัทธิการแบ่งพรรคแบ่งพวก “sectarianism”, ที่รู้จักกันทั่วไปในนาม ลัทธิการแบ่งแยก “divisionism”, ได้ถูกนำมาใช้หลังจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในปี 1994  ที่ชาวราวันดาถูกฆ่าตายถึง 800,000 คน ส่วนมากเป็นชนเผ่าตุ๊ตซี่ (Tutsi) แต่ก็มีชนเผ่า ฮูตู (Hutu) รวมอยู่ด้วยบางคนที่ต่อต้านการล้างฆ่าที่จัดตั้งขึ้นและกระแสพลังที่นำให้ไปสู่ทิศทางนั้น    ด้วยความตระหนักถึงบทบาทของคำพูดที่เร้าความเกลียดชัง และสถานีวิทยุแห่งความเกลียดชังอันมีชื่อ Radio Télévision Libre des Milles Collines (RTLM) ที่ยุยงให้คนมีส่วนร่วมในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ครั้งนั้น   รัฐบาลภายหลังเหตุการณ์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ซึ่งนำโดย แนวร่วมราวันดารักชาติ (Rwandan Patriotic Front-RPF) ได้ออกกฎหมายปลุกใจให้เกิดความสามัคคี และระวังคำพูดที่กระพือความเกลียดชัง   หลังจากการปฏิรูปขนานใหญ่ในระบบยุติธรรมได้ 6 ปี รัฐบาลราวันดาได้แถลงการณ์ ทบทวนกฎหมายว่าด้วย อุดมการ์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ในเดือนเมษายน 2010   Amnesty International ต้อนรับการริเริ่มนี้ของรัฐบาล   รายงานฉบับนี้ ระบุถึงข้อห่วงใยของ Amnesty International ต่อฝ่ายนิติบัญญัติ และการนำกฎหมายฉบับนี้มาใช้ในบริบทของกระบวนการทบทวนของรัฐบาลราวันดา  รายงานนี้เป็นผลจากการสัมภาษณ์เจ้าหน้าที่ของ Amnesty International ใน ราวันดา ระหว่างเดือน พฤษจิกายน 2009 และ มีนาคม 2010  ... รายงานฉบับนี้ ไม่ได้ตั้งใจที่จะฉายภาพรวมของกรณีทั้งหมดผู้ต้องโทษ และผู้พ้นโทษ--ของ อุดมการณ์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ และ ลัทธิการแบ่งพรรคแบ่งพวก  แต่เป็นการบันทึกแนวโน้มของปัญหาที่เกิดจากวิธีการที่กฎหมายเหล่านี้ถูกประยุกต์ใช้

http://www.humansecuritygateway.com/showRecord.php?RecordId=33717

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น