ญี่ปุ่นถูกทักให้ดำเนินการตามแผนปฏิบัติการ UN SC RES 1325
“เริ่มลงมือทำ ไม่ใช่แค่กล่าวสุนทรพจน์สำหรับสิทธิสตรี”
"Action, Not Speeches Needed for Women's Rights"
By NATSUKO FUKUE - September 15, 2010
โลกได้กลายเป็นที่ๆ ปลอดภัยขึ้น สงบสุขขึ้นสำหรับผู้หญิงและเด็กหญิงในรอบ 10 ปีที่ผ่านมาหรือไม่? “ไม่มากขึ้นเท่าไร” อดีตประธานสภาความมั่นคงของสหประชาชาติ อันวารูล โชวธุรี (Anwarul K. Chowdhury) กล่าว
เดือนตุลาคมนี้ เป็นวาระครบ 10 ปีของการที่สภาความมั่นคงยอมรับมติ 1325 ว่าด้วยสตรี สันติภาพ และความมั่นคง (Resolution 1325 on women, peace and security) ในปี 2000 เป็นครั้งแรกที่สภาความมั่นคงในรอบ 55 ปีตั้งแต่ก่อตั้งมา ได้พูดถึงความจำเป็นที่จะให้ผู้หญิงมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียมกันกับชาย ในกระบวนการสร้างสันติภายหลังความขัดแย้ง
โชวธุรี เป็นทูตบังคลาเทศประจำสหประชาชาติ ผู้ดำรงตำแหน่งประธานหมุนเวียนของสภาความมั่นคงในระหว่างปี 2000 และ 2001 ได้ออกแถลงการณ์กล่าวถึงความเท่าเทียมระหว่างหญิงชาย ในการสร้างความมั่นคงและสันติ ในปี 2000 ซึ่งนำไปสู่การยอมรับ มติ 1325
“แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากนัก” โชวธุรีกล่าวในการให้สัมภาษณ์ที่โตเกียวกับ The Japan Times “ญี่ปุ่นไม่ได้ทำอะไรเลย” เขาแย้ง “ญี่ปุ่นมีส่วนร่วมในมติเพียงคำพูด ไม่มีอื่อน” ญี่ปุ่นควรจะ “เตรียมทำแผนปฏิบัติการแห่งชาติสำหรับดำเนินการ มติ 1325 ทันที”... “ภาคประชาสังคมในญี่ปุ่นควรจะชมีชมันมากกว่านี้ในการสร้างความตื่นตัวให้ผู้หญิงมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียมกันในทุกระดับ”
โชวธุรีกว่าว่า มติ 1325 มีความสำคัญ เพราะมันจะเปลี่ยนแนวคิดของโลกเกี่ยวกับวันติภาพและความมั่นคง “การมีส่วนร่วมของผู้หญิง จะช่วยเติมมิติความยั่งยืนในสันติภาพมากขึ้น ไม่ใช่แค่มิติของการแบ่งอำนาจกันในความหมายของสันตาพ ที่ผู้ชายส่งเสริม” เขากล่าว
ในฐานะที่เป็นนักการทูต โชวธุรีกล่าวว่า เขายังมุ่งมั่นที่จะผลักดันมติดังกล่าว เพราะจากประสบการณ์ของการเป็นเข้าหน้าที่ของสหประชาชาติ ในประเทศที่จมอยู่ในความขัดแย้ง เช่น เซียร่า ลีออน ไลบีเรีย ศรีลังกา และอาฟกานิสถาน
ในช่วงที่เขาดำรงตำแหน่งประธานสภาความมั่นคง เขาได้เยี่ยม โคโซโว กับคณะเพื่อดูว่า พวกเขาจะส่งเสริมให้เกิดสันติภาพได้อย่างไร ที่นั่น กลุ่มผู้หญิงได้ขอพูดคุยกับเขา เขาจึงให้ผู้แทนในท้องถิ่นจัดให้ได้พบกัน
“พอผมไปถึง ผมไม่เห็นว่ามีวาระการพบกับกลุ่มผู้หญิงในตารางนัดพบ ผมถามผู้แทนที่นั่นว่า เกิดอะไรขึ้น” เขาทักท้วงพอเห็นว่า ผู้หญิงถูกกีดกันออกไปจากกระบวนการเจรจาเพื่อสันติ
แม้ว่าเขาจะได้รับคำตอบว่า เขามีเวลาไม่มากพอ เขาได้จัดการเวลาให้ได้พบกับกลุ่มสตรีตอนกลางคืน 23.00 น.--หลังจากที่เขาได้เสร็จธุระตามที่กำหนดในโปรแกม “พวกเธอดีใจอย่างยิ่งที่สามารถให้รายละเอียดถึงความคิดของพวกเธอต่อสมาชิกของสภาความมั่นคง”
หลังจากได้รับฟังความเห็นจากกลุ่มสตรี เขาตระหนักว่า “ความสนใจของผู้หญิงเป็นเรื่องสังคมระยะยาวมากกว่า ในขณะที่ผู้ชายมจะเป็นความทะเยอทะยานเชิงอำนาจเสียส่วนใหญ่ ที่พวกเขาต้องการจากกระบวนการสร้างสันติ”
แต่การดำเนินงานของเขาเคลื่อนไปได้ช้ามาก
ในเดือนเมษายน เลขาธิการ บัน คี มูน ได้ประกาศดัชนีชุดหนึ่งเพื่อดำเนินการมติ 1325 ดัชนีชุดนี้ ได้เรียกร้องให้ประเทศกำลังพัฒนาให้เก็บข้อมูลเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของผู้หญิงในประเด็นสันติภาพ และความมั่นคง แต่เลขาธิการฯ ก็ยอมรับว่า คงต้องใช้เวลา 2-5 ปี ที่มติจะดำเนินการได้เต็มที่ โชวธุรีกล่าว
“การเก็บข้อมูลจะเป็นภาระสำหรับประเทศกำลังพัฒนา ผลคือ พวกเขาจะไม่ให้ความสนใจกับคำขอร้องนี้ต์มที่”
แทนที่จะมุ่งที่สถิติ กุญแจที่จะทำให้มตินี้ กลายเป็นจริงได้ คือ ทำให้บทบาทของเลขาธิการฯ กระเตื้องและมีส่วนเกี่ยวข้องยิ่งขึ้น เขากล่าว
“ผมต้องการให้ท่านเลขาธิการฯ ถกเรื่องนี้กับผู้นำโลกทุกคน ท่านควรจะบอกพวกเขาว่า “เกิดอะไรขึ้นกับ มติ 1325 ในประเทศของท่าน?” ”
ด้วยการทำอย่างนั้น โชวธุรีกล่าวว่า ท่านเลขาธิการจะช่วยย่นเวลาการรอคอยได้ถึง 2-5 ปี
เขาพูดว่า จำเป็นต้องรวมภาคธุรกิจ/เอกชน เช่น บรรษัทข้ามชาติ เพราะว่าพวกนี้ได้กลายเป็น ผู้เล่นสำคัญในการสร้างสันติและความมั่นคง “พวกเขาจ้างคนงานเป็นจำนวนมาก เช่น ในอิรัต ภาคธุรกิจเอกชนควบคุมความมั่นคงที่นั่น” ... “และพวกเขาไม่ถูกผูกมัดโดยมติสหประชาชาติ หรืออื่นๆ พวกเขาถูกชักนำด้วยการทำกำไร การมีส่วนร่วมที่ทำเงินได้ ผมจึงต้องการให้พวกเขาเข้ามาร่วมด้วย”
แต่การที่จะรวบรวมให้ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับมติ 1325 ทั้งหมดนั่งประชุมร่วมกันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
ในกรณีของกองกำลังรักษาสันติภาพของสหประชาชาติ บางคนได้กระทำการล่วงละเมิดทางเพศต่อผู้หญิงในท้องที่ แต่สหประชาชาติก็ยังไม่สามารถยุติพฤติกรรมนั้น ตามความเห็นของโชวธุรี
ถ้าผู้ชายคนหนึ่ง จากประเทศสมาชิก มีส่วนในการกระทำความรุนแรงทางเพศ จะมีการทำรายงาน และชายคนนั้นจะถูกส่งกลับประเทศของเขา รวมทั้งรายงาน เรียกร้องให้กองทัพดำเนินการสอบสวนและลงโทษด้วย
ในปีนี้ มีรายงาน 39 กรณี แต่สหประชาชาติจัดการได้แค่ 13 ราย ในหลายประเทศ—เช่น ลงโทษด้วยการตัดเงินเดือน 1 เดือน—มันเล็กน้อยมาก เมื่อเทียบกับความผิดที่พวกเขาได้ทำในหน้าที่ผู้รักษาสันติภาพ เขากล่าว
“มันเป็นอาการแท้งของระบบยุติธรรม” เขาเสริมว่า หัวหน้าของคณะผู้แทนสหประชาชาติ ควรจะรับผิดชอบในกรณีเหล่านี้ ในขณะที่หลายอย่างจำเป็นต้องดำเนินการ เพื่อเพิ่มการมีส่วนร่วมของผู้หญิงในประเด็นสันติภาพและความมั่นคง โชวธุรียังมีความหวัง “ตัวเลขสี่ตัว 1325 ได้กลายเป็นที่รู้จักทั่วโลก เพราะสังคมเริ่มมีความกระตือรือร้นขึ้น ... การฉลองครบ 10 ปี ครั้งนี้ จึงเป็นโอกาสที่ดีสำหรับพวกเราที่จะเติมพลังและทำอะไรจริงๆ ... เริ่มปฏิบัติการตามมติ 1325 สักที”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น